[fic singular] Morning Kiss อรุณสวัสดิ์ ที่รัก~~

.
.
.
.
.
.
.
.





^3^

กระดาษแผ่นบางที่ตีตราประจำตระกูล “อาชวากุล” ถูกโยนลงกับพื้น เมื่อเจ้าของผู้ได้รับสิทธิ์สืบทอดทุกอย่างที่เกี่ยวกับ “อาชวากุล” ตระกูลเก่าแก่ผู้เป็นเจ้าของเดียวกับ อุษามณี กรุ๊ป เครือธุรกิจอัญมณีและโรงแรมที่ขึ้นชื่อที่สุดในทะเลอันดามัน ทะเลที่สวยที่สุด โดยเจ้าตัวไม่คิดจะสนใจมันอีกต่อไป

“ไม่ไป!!”เสียงนุ่มหูตะโกนลั่นก่อนทิ้งตัวลงกับโซฟาตัวใหญ่แล้วกลับไปสนใจพีเอสพีต่อ

“คุณหนูใหญ่ครับ”คุณทนายประจำตระกูลเรียกคุณหนูใหญ่ของตระกูลเสียงค่อย ด้วยรู้ดีว่าถ้าเขาบอกว่าไม่ ก็คือไม่

“ลุงทีไม่ต้องมาหว่านล้อมซินให้เสียเวลาหรอกครับ ถึงยังไงซินก็ไม่รับข้อเสนอของคุณพ่อเด็ดขาด”ซินเซียร์ ลี อาชวากุล ลูกชายคนโตและคนเดียวของตระกูลอาชวากุลบอกกับทนายของฝ่ายบิดาที่มาตามตัวเขาถึงฮองกง

“ถ้าคุณหนูใหญ่ไม่รับข้อเสนอของนายท่าน คุณหนูก็จะไม่ได้มรดกสักชิ้นจากทางอาชวากุลเลยนะครับ”ร่างท่วมที่รุ่นราวคราวเดียวกับผู้เป็นพ่อพูดเสียงเข้ม จ้องคุณหนูใหญ่ที่เขาค่อยจัดการเรื่องการเงินให้มาโดยตลอด

“ก็ให้คนอื่นไปสิ”ซินพูดอย่างขอไปที เพราะมรดกของแม่ก็มีมากจนไม่รู้ว่าชาตินี้จะใช้หมดหรือไม่

“ได้แน่ครับ เพราะที่เกาะอุษามีคนดูแลอยู่แล้วเหมือนกัน”นทีกอดอกแน่นและหันหลังให้อีกคน ที่เขารู้ดีว่าคนอย่างซินเซียร์ต้องสนอกสนใจเป็นแน่ เพราะนิสัยขี้หวงของที่มีมาตั้งแต่เด็กๆของอีกฝ่าย

“ใครอ่ะ”น้ำเสียงเหมือนถามไปอย่างนั้น แต่นทีรู้ดีว่าซินเซียร์กำลังตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบจากเขา

“คนจาก โชติกุลครับ”       .

 

.
.
.
.
.
.